Hoe staat het met de adoptie van blockchain?

Distributed Ledger Technology (DLT)

In 2017 waren de hoogtijdagen van de ICO’s (Initial Coin Offerings). Bijna iedereen die iets van de technologie wist, introduceerde een eigen munt die voor de lancering van het netwerk via een ICO werd verkocht. En hoewel de cryptoenthousiastelingen van het eerste uur zwaar investeerden, vonden de meeste financiële professionals dit allemaal maar gebakken lucht. Toch waren ook zij wel degelijk geïnteresseerd in de technologie. Een veelvoorkomend gezegde onder hen in die tijd was ‘Blockchain, not Cryptocurrency’.

Hiermee bedoelden ze dat vooral blockchain, de technologie achter cryptocurrency’s, interessant was. Blockchains hoefden niet per se onafhankelijk en decentraal te zijn. Om dit type te onderscheiden van onafhankelijke en decentrale blockchains werd er een naam aan gegeven: Distributed Ledger Technology, oftewel DLT. Een andere term die je vaak hoorde was Private Blockchain, of Consortium Blockchain. Als bedrijf kon je de technologie gebruiken om interne en externe processen efficiënter te laten verlopen. En, als je alles goed op orde had, kon je het gebruik van deze technologie eventueel ook verkopen aan andere bedrijven.

De crypto-enthousiastelingen van het eerste uur was dit een doorn in het oog. De waarde zat hem immers juist in het decentrale en onafhankelijke aspect. Als bedrijven en overheden dit zich gingen toe-eigenen, was dat een beweging in de verkeerde richting. Eén die het weliswaar volgens hen uiteindelijk zou gaan afleggen, maar de crux zat hem in dat ‘uiteindelijk’. De angst was namelijk dat het gebruik van DLT de adoptie van ‘echte’ blockchains zou vertragen en bovendien het begrip bij het publiek van deze toch al ingewikkelde technologie verder zou vertroebelen. Het zou zomaar meer dan 10 jaar kunnen duren totdat deze bubbel zou barsten. Niet in de minste plaats omdat de bestaande bedrijven het netwerk en de executiekracht hebben om de technologie de markt op te duwen.

Hoe staat het dan nu met de adoptie van DLT?

Fast forward naar 2020. Veel DLT initiatieven uit bovenstaande tijd staan op een laag pitje, of hebben interoperabiliteit met decentrale blockchains gerealiseerd. Dit jaar dook een ongekend aantal bedrijven in het gebruik van decentrale blockchains voor hun business. PayPal heeft aangekondigd het Paxos platform te gaan gebruiken voor de verkoop van cryptovaluta aan hun 325 miljoen klanten. Visa is actief bezig met het koppelen van blockchains aan hun netwerk. De CEO van JPMorgan Chase noemde bitcoin ooit fraude, maar JPMorgan Chase heeft inmiddels zijn eerste cryptobeurzen als klant ingelijfd. De Amerikaanse financiële dienstverlener Square zag in 2020 Bitcoin-aankopen groeien tot een significant gedeelte van hun business en MicroStrategy, het grootste beursgenoteerde Business Intelligence bedrijf, ziet Bitcoin als primaire kasreserve.

Na 12 jaar operationeel te zijn geweest, is blockchaintechnologie nog lang niet overal doorgedrongen. Toch is het opvallend dat steeds meer grote bedrijven en instituties de waarde van decentraliteit en onafhankelijkheid inzien en daar ook naar handelen. Het belang van die factoren weegt voor veel organisaties blijkbaar zwaarder dan de neiging om een eigen DLT te vercommercialiseren. Daarnaast kan ook beargumenteerd worden dat het lastig is voor corporaties om blockchaintalent te werven en vast te houden. Die werken in het algemeen veel liever aan ‘echte’ blockchains.

Hoewel deze beweging naar decentraliteit en onafhankelijkheid nu waar te nemen is, is het uiteraard geen garantie dat die zich doorzet. Maar het zal velen goed doen dat de gevreesde stagnatie van de adoptie van decentrale en onafhankeijke blockchains, die door de focus op DLT veroorzaakt zou worden, vooralsnog achterwege blijft. En niet in de minste plaats omdat schaalgrootte essentieel is. Juist adoptie door bedrijven en instituten kunnen deze schaalgrootte bewerkstelligen. Zo leidt DLT ironisch genoeg uiteindelijk misschien juist tot méér slagkracht voor decentrale en onafhankelijke blockchains.